De waterlelie-partijen bij het bruggetje naar de boomgaard worden steeds fraaier. Op drie plekken is een nieuwe variëteit aangeplant. Deze opvallende waterlelie heeft prachtige dubbel-bloemen en kan tot 15 cm groot worden. De gele crèmekleurige bloemen hebben een lichtroze basis en ze ruiken heerlijk! Het blad is olijfgroen met lichte vlekken.
Rechtstreeks uit Le Temple-sur-Lot
Deze variëteit komt rechtstreeks uit de geboorteplaats van de ‘Monet’ waterlelie, het dorp Le Temple-sur-Lot in Zuid-Frankrijk. Daar stichtte Joseph Bory Latour-Marliac al in 1875 zijn ‘Jardin des nénuphars’.
Vers uit de vijver
Nénuphar is het tongbrekende, Franse woord voor waterlelie. Het is nog steeds een prachtige kwekerij met bijbehorende watertuinen en meer dan 200 soorten waterlelies. Je kan ze ter plekke kopen. Een aardige Fransoos trekt deze dan voor je uit het bassin.
De gekleurde waterlelie
Tot eind 19e eeuw kwam alleen de winterharde witte waterlelie voor in Europa. Latour-Marliac is deze gaan kruisen met de fel-gekleurde waterlelies uit de tropen. Zo introduceerde hij gele, roze, rode en blauwe waterlelies in Europa.
Claude Monet
Op de wereldtentoonstelling van 1889 in Parijs exposeerde Latour-Marliac voor het eerst zijn prachtige waterlelies. Ze waren een echte sensatie en hij won een ‘Medaille d’Or’. En wiens oog zag deze bijzondere waterlelies……juist ja…ene Claude Monet.
Een watertuin vol
Claude Monet had een stuk grond gekocht in het plaatsje Giverny en opende daar in 1894 zijn nu beroemde watertuin vol met waterlelies. Deze had hij besteld bij Latour-Marliac. De rekening hiervan hangt ingelijst in het kleine museum in de Jardin des nénuphars. Monet was de eerste, die gekleurde waterlelies schilderde en de rest is geschiedenis…. Hij werd dus wereldberoemd, dat allemaal door de grotendeels vergeten Latour-Marliac.
Oh ja; onze nieuwe waterlelie draagt de naam: Nymphae ‘ Clyde Ikins ‘
Door: René Spoelstra