We zijn erg enthousiast om u voor te stellen aan Monique Lindeboom, het nieuwste lid van het communicatieteam van Wester-Amstel. Hoewel ze nog maar kort bij ons werkt, is ze al helemaal weg van ons prachtige landgoed, de fijne groep vrijwilligers en de algehele sfeer van Wester-Amstel.
Monique heeft al flink geholpen tijdens de onthulling van de Wester-Amstel tulp. Naast jarenlange journalistieke ervaring is Monique ook communicatieadviseur en oprichter van BeautyJournaal (een digitaal platform dat door veel lezers wordt gezien als de “NRC van de beautysites”).
Hoe Monique bij Wester-Amstel terecht is gekomen, is best bijzonder. Ze had een wens, en het toeval bracht haar bij ons…
Taylor Blades: Vertel eens wat over jezelf, Monique?
Monique Lindeboom: Ik ben 58 jaar oud en ik woon 38 jaar in Amsterdam, en het is de enige plek in Nederland waar ik wil wonen. De helft van het jaar woon ik in Amsterdam, de andere helft breng ik door aan de Nederlandse kust, op Bakkum. Het is mijn buitenpost, waar ik graag werk en wandel. Aan het strand en door de duinen. Ik heb een dochter van 19 en die reist momenteel met een vriendin met Interrail door Zuid- en Oost-Europa.
Taylor: Wat woon je op fijne plekken! Hoe ben je uiteindelijk Wester-Amstel terecht gekomen?
Monique: Ik woon vrij dicht bij Wester-Amstel en ik wandel graag in de omgeving. In maart liep ik met een vriendin langs Wester-Amstel. We zagen een bordje waarop stond dat er een jazzconcert werd gegeven. Dus ik zei: “Oké, weet je wat, laten we naar binnen gaan!” Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar het was zo leuk! Het was zo gezellig, allemaal aardige mensen, en fijne muziek, van Ronald Snijders. Ik raakte met Herma aan de praat. Ze ontdekte dat ik journalist ben en zei dat Wester-Amstel iemand nodig had voor de communicatie.
Taylor: Wat een mooie samenkomst van omstandigheden, aangezien de jazzconcerten maar één keer per maand plaatsvinden!
Monique: Precies! En ik was net terug van vijf weken in Ibiza, lekker remote werken, en ik had net besloten dat ik andere dingen wilde doen naast mijn werk. Het moest blijkbaar zo zijn. Ik wilde iets doen naast mijn werk, wat vrijwilligerswerk, een andere omgeving met andere mensen… en toen kwam dit letterlijk op mijn wandelpad. Ik vind het geweldig.
Taylor: Wat doe je voor werk?
Monique: Ik ben journalist. Dat ben ik al zo’n 25 jaar. Ik heb bij lokale Amsterdamse kranten gewerkt. Ik heb voor alle vrouwenbladen in Nederland gewerkt. Ik heb bij de televisie gewerkt. Ik heb anderhalf jaar radio gedaan, BNR nieuwsradio.
Ik ging van algemene journalistiek, naar iets heel specifieks – mode journalistiek. Later stapte ik in deze wereld van schoonheid en cosmetische medische schoonheid. En dat doe ik nog steeds. Ik ben nu ook al 13 jaar uitgever van BeautyJournaal, online. Na al die tijd vind ik het nog steeds leuk. Ik ben gefascineerd door waarom mensen dit doen. Waarom willen ze hun schoonheid veranderen of verbeteren? Wat zit erachter? Wat zit er achter alle producten? De chemie. Alles.
Taylor: Wow, wat een reis! Dus jij bent de persoon die we moeten benaderen voor tips, trucs en kennis.
Monique: Dat kan hoor! Maar laten we het vooral over Wester-Amstel hebben. Het is een hele mooie plek, overal waar je kijkt. Ik hou ook van de geschiedenis van het gebouw en de gemeenschap die het landgoed mooi houden. De manier waarop de mensen ervoor werken. De liefde die ze hebben voor de plek en voor elkaar. Het voelt als een warm nest.
Taylor: Je bent hier pas twee en een halve maand, maar hoe vind je het tot nu toe?
Monique: Omdat ik journalist was bij een lokale Amsterdamse krant, is dit soort werk niet nieuw voor mij. Omgaan met de pers, bijvoorbeeld, omdat ik zelf deel uitmaak van de pers, is vrij eenvoudig. Het is voor mij niet al te moeilijk om persberichten te schrijven, en contacten te onderhouden. Ik ben gewend om met mensen uit alle lagen van de samenleving om te gaan, dus ik voel me er goed bij.
Taylor: Zo te horen heb je een leuke tijd! Dat is echt geweldig om te horen.
Monique: Ik ben graag in deze historische omgeving. Ik hou van dit hele gebied. Na mijn verhuizing vanuit de binnenstad naar dit deel van Amsterdam, heb ik zoveel gewandeld. Ik heb altijd geweten dat deze huizen er waren, maar ik had nooit gedacht dat ik er ooit iets mee zou doen. Dus, weet je, het is perfect.
Taylor: Ik denk dat dat zeker één ding is aan Wester-Amstel, dat je eerder noemde, het trekt je echt naar binnen. De historische sfeer, de natuur en de mensen. Het is gewoon zo mooi.
[Een discussie over schone schoonheid komt op gang]
Monique: Er is wat mij betreft echt een match tussen de wereld van schoonheid en de schoonheid van dit landgoed, en wat het met je doet. Als je over het terrein loopt, ontspan je. Het geeft je een gevoel van comfort en welzijn. En dat is heel belangrijk voor mij, in de wereld waarin ik verkeer, want de mooiste mensen zijn degenen die een bepaald soort energie uitstralen. Je kunt zien of ze op hun gemak zijn met zichzelf, of ze gelukkig zijn met zichzelf. En voor mij, om bij Wester-Amstel te zijn en het geluk te zien van de mensen die daar werken. Het plezier dat ze hebben in de tuinen, in het park. Dat is voor mij ook schoonheid. Je goed voelen….
[Een discussie over wat voor geweldige inhoud we kunnen creëren voor Wester-Amstel begint.]
Taylor: Wat zijn jouw favoriete plekjes bij Wester-Amstel?
Monique: Ik zat recent met Søren in het Victoriaanse theepaviljoen en ik vond het prachtig. Maar ik ben natuurlijk ook dol op de kleine vijver met het drijvende standbeeld erin. Ik vind het heerlijk om er rond te lopen. Toen ik laatst eens aan de overkant van de Amstel fietste en Wester-Amstel daar zo zag liggen, dacht ik nog: wat is het toch een juweeltje.
Taylor: Doe je zelf aan tuinieren?
Monique: Nee, eigenlijk niet. Ik Amsterdam heb ik een appartement. Aan de kust heb ik wel wat grond rond mijn buitenpost, maar dat is bos- en duingrond. Ik probeer dat wel zo gezond mogelijk te houden en regelmatig bij te snoeien. Er leven veel vogels, maar ook eekhoorns, marters, enkele vossen. Ik vind die natuurlijke habitat prachtig.
Ik ben opgegroeid in Flevoland. Ik was als jong meisje altijd op pad, de natuur in. Ik wilde planten, zocht ze op in mijn plantenboeken en droogde ze. Herbaria maakte ik. Ik had er best veel. De plantenboeken heb ik nog steeds.
Taylor: Wat een mooie herinnering. Wat hoop je tot slot bij te kunnen dragen met je vrijwilligerswerk voor Wester-Amstel?
Monique: Nou, ik ben heel praktisch ingesteld. Wester-Amstel had hulp nodig met de communicatie en daar kan ik bij helpen. Ik weet wat ik moet doen en ik kan het vrij snel. Verder vind ik het gewoon heel fijn om deel uit te maken van deze gemeenschap en te helpen te geschiedenis uit te dragen en meer mensen ermee kennis te laten maken.
Taylor: Hartelijk dank voor dit mooie gesprek. Ik ben erg blij dat je ons bent gaan helpen.
Door: Taylor Blades