Voor deze editie van Vrienden van Wester-Amstel heb ik gesproken met de nieuwe coördinator van onze tuingroep – Clasien Slebos. Hoewel een nieuw gezicht op het landgoed, omarmt Clasien haar nieuwe rol volledig en zorgt ze ervoor dat alles zo soepel mogelijk verloopt in onze tuinen.
Over tuinen gesproken, ik was aangenaam verrast door het weer: eind november en toch geen wolkje aan de lucht. Het was echt een heerlijk zonnige zondag in de siertuin. Later ontdekte ik dat ik dat misschien wel aan Clasien te danken had (u moet verder lezen om te weten te komen waarom).
Tijdens ons gesprek kwam ik meer te weten over Clasiens achtergrond in stadsplanning, haar passie voor monumenten en hoe ze bij Wester-Amstel terecht is gekomen. En één ding is zeker… Voor iemand die nooit had gedacht dat ze haar vrije dagen in een tuin zou doorbrengen, wordt Clasiens duim met de dag groener.
Taylor Blades: Dank je dat je mij vandaag wilt ontmoeten. Kun je jezelf voorstellen aan onze lezers?
Clasien Slebos: Ik ben Clasien Slebos, de nieuwe coördinator van de tuingroep. Ik doe hier sinds een jaar vrijwilligerswerk. Interessant genoeg had ik, voordat ik naar Wester-Amstel kwam, nog nooit in een tuin gewerkt. Of tenminste niet een van deze omvang of reikwijdte.
Taylor: Echt? Dat is een leuk feit. Hoe bent je eigenlijk in aanraking gekomen met Wester-Amstel?
Clasien: Ik werd verliefd op Wester-Amstel toen ik er langs fietste tijdens tochten langs de Amstel. Maar eigenlijk werd ik geïnspireerd om er meer over te leren nadat ik mijn kantoorbaan had opgezegd.
Taylor: Oh echt? Vertel me hier meer over.
Clasien: Mijn eerste studie was stadsplanning. Daar ben ik op afgestudeerd en ik kreeg een baan op het gebied van verkeer en vervoer. Dat werk heb ik vele jaren gedaan, voordat ik besloot terug te gaan naar school en een tweede diploma te halen, ditmaal kunst- en architectuurgeschiedenis.
Nadat ik deze studie had afgerond, kwam ik bij de gemeente Amsterdam in dienst op de afdeling Monumenten en Archeologie. Ik werkte aan verschillende grote projecten, twee dagen per week. Simpel gezegd: ik ben nogal geïnteresseerd in monumenten. Uiteindelijk ben ik ook rondleidingen gaan geven in Amsterdam over architectuur, stedenbouw, enzovoort.
Dat trok me uiteindelijk ook naar Wester-Amstel. Architectuur was vroeger mijn hobby, maar toen maakte ik er een baan van. Daarom had ik een nieuwe hobby nodig! En uiteindelijk werd dat tuinieren. Tuinieren is een van de dingen die passen bij de “nieuwe” Clasien die niet meer op kantoor werkt.
Taylor: Het klinkt alsof je nu veel tijd buiten doorbrengt: Werken in de tuin, rondleidingen geven in Amsterdam.
Clasien: Dat klopt. En weet je wat vreemd is? Het regent zelden als ik buiten ben.
Taylor: Dan heb je veel geluk, want laten we eerlijk zijn… Het regent veel in Nederland.
Clasien: Dat moet wel, want ik kan me niet herinneren dat ik ook maar één rondleiding in de regen heb gegeven.
Taylor: Om een beeld te schetsen voor al onze lezers… We zitten nu in de siertuin en de zon schijnt. Er is geen wolkje aan de lucht. Maar vooruit, kunt je me iets meer vertellen over de rondleidingen die je geeft?
Clasien: In een van de rondleidingen verkennen we Amsterdam West en de architectuur en kunst van na de Tweede Wereldoorlog. In een andere rondleiding lopen we door de Pijp en bekijken we de bouwstijl die bekend staat als “Amsterdamse School”. Deze stijl was populair in Nederland tussen 1920 en 1930. Ik heb ook rondleidingen gegeven op Forteiland Pampus, dat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Ik geef telkens weer andere rondleidingen. Dit jaar bijvoorbeeld ook op Wester-Amstel!
Taylor: Je lijkt veel te weten over Amsterdam en omgeving!
Clasien: Voor mijn gevoel wel. Ik ben er geboren, heb er gestudeerd, heb 30 jaar in de stedenbouw gewerkt en heb nu ook een achtergrond in architectuurgeschiedenis.
Taylor: Wat heeft je, naast onze fantastische tuin, geïnspireerd om hier vrijwilligerswerk te doen?
Clasien: Ik ben zoals gezegd nogal geïnteresseerd in monumenten en, nou ja, dit is een monument. *kijkt rond naar Wester-Amstel* Het is echt het complete pakket. Het is een prachtige buitenplaats met een fantastisch gebouw, park, boomgaard en tuinen. En de geschiedenis gaat honderden jaren terug. Het is interessant om te bedenken dat mensen hier vroeger met de trekschuit kwamen. Als je door die poorten loopt, voel je de geschiedenis, maar dat is geen wonder, want het is gebouwd in 1662.
Taylor: Wist je veel over Wester-Amstel voordat je hier naartoe kwam?
Clasien: Ik wist alleen dat het een buitenplaats was. Nu ik meer weet, vind ik het leuk dat Wester-Amstel niet alleen een monument is, maar dat het een met herinneringen doordrenkte plek is . De rentmeester kan verhalen over zijn familie vertellen die teruggaan tot 1900, over wat zijn familie hier deed en hoe het leven in Wester-Amstel was voordat het voor publiek toegankelijk werd. Deze persoonlijke verhalen voegen een extra laag toe aan, waardoor de plek nog uitnodigender wordt.
En als je een groep rondleidt, is het natuurlijk altijd leuk om een formele uitleg te hebben, om te vertellen waarom iets een monument is, hoe het park vroeger was georganiseerd, in welke stijl de tuin is aangelegd, enzovoort… Maar als je daarnaast ook de oudtante of de overgrootvader in beeld kunt brengen, trekt dat de mensen op een ander niveau aan.
Taylor: Hoe is het om naast de andere vrijwilligers van de Tuingroep te werken? Leer je veel van hen?
Clasien: Het zijn professionals. Ze weten veel en ze weten wat iedereen moet doen en welke taken er uitgevoerd moeten worden. Dat is voor mij heel belangrijk.
Taylor: Dat is erg waar. Er zijn plannen, doelen en veel passie. Dus, mogen we ervan uitgaan dat je geniet van het vrijwilligerswerk hier?
Clasien: Ja, meer dan ik had verwacht! Ik zeg altijd dat er bij Wester-Amstel een onzichtbare lijm is die je vastplakt: als je hier eenmaal bent, wil je nooit meer weg. En ik ben niet de enige die dat zo voelt. Je hoort wel meer mensen zeggen: “Oh ik kwam hier alleen per ongeluk, maar nu…” Persoonlijk vind ik het fijn dat er hier veel te doen is. Je kunt de tuin en het park bezoeken, je kunt naar een concert gaan, of langskomen tijdens de Amstellanddag of Open Monumentendag.
Wester-Amstel is een plek waar dingen kunnen gebeuren. Zo wilde de Tuingroep een verwilderd gebiedje achter de moestuin met speciale struiken voor vogels wilde inrichten… Het was een groot project, maar we hebben het gedaan! En over een paar jaar, als de struiken volgroeid zijn, zullen de vogels zich tegoed doen aan de bessen.
Taylor: Hoe bent je de nieuwe coördinator van de Tuingroep geworden?
Clasien: Ik begon erover na te denken toen Els Hulsing haar functie neerlegde. Ik dacht : er zijn veel mensen in de Tuingroep die veel meer van planten weten dan ik, dus wat kan ik doen, wat kan ik bijdragen? Omdat ik enige ervaring heb met het beheren van projecten, hoop ik te kunnen helpen met de coördinatie van de groep.
Taylor: Kun je me meer vertellen over je rol?
Clasien: Ik heb geen grote ambities of veranderplannen hoor! Ik vind het een mooie taak om een soort onzichtbare hand te zijn. Ik ben er om ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt. Ik praat met en zoek naar nieuwe vrijwilligers. Ik bespreek welke projecten of taken de Tuingroep kan doen. Ik kijk naar het budget om te zien wat we kunnen kopen. Ik help met veel kleine dingen en neem beslissingen wanneer dat nodig is – zoals welke dag van de week we in de tuin zullen werken. Toen ik deze functie aanvaardde, heb ik met alle vrijwilligers van de tuingroep afzonderlijk gesproken. Ik wilde van iedereen zien welke wensen ze hebben. Daar kijken we nu naar. Samengevat kijk ik hoe we dingen goed kunnen organiseren en hoe we ervoor kunnen zorgen dat mensen met plezier vrijwilligerswerk in de tuin doen. Doordat ik me op dit soort dingen richt, kunnen zij zich op de tuin richten.
Ik ben dan de onzichtbare en organiserende hand, maar zeker niet de leider. Er is niet één leider, we werken samen en leiden deze groep samen. Iedereen heeft zijn of haar vakgebied. De een is misschien goed thuis in de moestuin, de ander in de kruidentuin, enzovoort. Iedereen heeft unieke kennis en interesses. Maar één ding is zeker. Als er een moeilijke of minder leuke taak is, werken we allemaal samen en maken we het als team af… Hoe sneller we het doen, hoe sneller we samen van een kop koffie kunnen genieten.
Taylor: Heb je iets interessants geleerd tijdens het werken in de tuin?
Clasien: Ik leer elke week zoveel, vooral als ik in de moestuin werk. Hoe ze alles verbouwen, hoe lang het duurt en wat we met de verschillende delen van de plant kunnen doen. Ik leer veel praktische dingen en ik ben altijd weer verrast door alle nieuwe groenten en fruit die ik hier ontdek. Dat is al zoveel, dat ik nog nieteens ben toegekomen aan de kruidentuin, de bijentuin, de siertuin, de stinzentuin… Ook daar kan ik nog heel veel leren!
Taylor: Ze verbouwen altijd nieuwe dingen in de tuinen. Ze zijn heel creatief en avontuurlijk.
Clasien: Ze zorgen er bovendien voor dat er altijd iets groeit – ongeacht de tijd van het jaar. Zelfs in de winter zijn er dingen die we kunnen oogsten, en tot laat in het najaar bloeien er de prachtigste bloemen. Ik wist niet eens dat dat mogelijk was! Ik dacht dat je tijdens de wintermaanden alleen gewassen in kassen kon kweken, maar dat is niet het geval.
Taylor: Wat vind je leuk aan Wester-Amstel? En heb je een favoriete plek om te zitten en te ontspannen?
Clasien: Ik geniet van het fietsen hier naartoe. Het is ongeveer zeven kilometer reizen en dat is altijd een genoegen, bij stralende zon, maar ook op ochtenden als vandaag wanneer het mistig is. Ik vind het ook fijn dat ik tegen de tijd dat ik thuiskom echt moe ben. Buiten werken vermoeit je, maar op een goede manier. En natuurlijk geniet ik van het koffie drinken (na een ochtend hard werken) met geweldige mensen.
Mijn favoriete plek op Wester-Amstel zijn de bankjes die uitkijken over de weilanden, vooral die aan de linkerkant. Hoewel je in de verte grote gebouwen kunt zien, ben ik blij dat de weilanden beschermd zijn, zodat niemand er in de toekomst iets op kan bouwen.
Taylor: Welke waarde hebben plekken als Wester-Amstel voor Nederland en in gemeenten als Amstelveen?
Clasien: Als het gaat om geschiedenis, is het heel belangrijk is om fysieke herinneringen te hebben aan waar we vandaan komen. Hoe het in het verleden was, hoe dingen zich ontwikkelden, enzovoort. Of het nu goed of slecht is, we worden eraan herinnerd hoe het allemaal is ontstaan. Plaatsen als Wester-Amstel stellen ons in staat te leren van het verleden en deze informatie mee te nemen naar de toekomst. Ze combineren geschiedenis met actualiteit. Daar zet ik me graag voor in!
Door: Taylor Blades