Natuurlijk waren Bill en ik niet verrast toen we werden gepolst voor een brug naar het voormalige ‘atelier-eiland’. We waren al vaker voor allerlei lopende klussen weggeplukt van ons levensproject: het beschermen van de boomgaard tegen afkalvende oevers, muskusratten, exotische kreeften en schrapende schapen. Bovendien had onze parkgroepcoördinator er een bestellijst van benodigdheden en een tijdsplan bijgeleverd: oplevering 1 april (haha), we hoefden alleen maar te bestellen en de bouwdoos in elkaar te zetten. Nou dat hebben we geweten!
We zijn eind vorig jaar begonnen de weggespoelde beschoeiing bij de sluis te versterken en de oude brug te ontmantelen, waarbij vooral ook mijn rug werd ontmanteld. Gelukkig kwam Corona ons te hulp door pottenkijkers en ongevraagde raadgevers van de werkplaats weg te houden. Na wat aanpassingen in maatvoering / locatie en een kleine winter-moesson, konden we aan de slag met de fundaments-gaten, een soort ondiepe graven op menselijke maat.
De brugdelen (gemaakt van Azobe, 200x20x4cm en van een wervelkolom-verkortend gewicht) hadden een anti-slip-laag van vulkaangrit nodig, die onze goede relatie meerdere malen onderuit haalde. Maar na een gedwongen duik tussen de waterlelies en de rivierkreeftjes – Ruud’s voetenwerk is nu eenmaal niet meer zoals in de ‘sixties’ – en een kuitspasme van enkele weken, zijn we vol goede moed verder gegaan met de overbrugging van de ‘Ruud-oever’ naar de ‘Bill-kant’.
Inmiddels vormen aan elkaar gemetselde, originele zeventiger-jaren ‘Mien Ruys’ grindtegels het fundament, is er een ‘tijdscapsule’ met geheime inhoud op een geheime plaats begraven en zijn de drie zware brugliggers (gedimensioneerd op de belasting van één auto gevuld met álle vrijwilligers) onder militair commando van onze oppervrouw en zeven op lengte gesorteerde mannen over het water gemarcheerd.
Nu komt nog het leukste werk: het in elkaar schroeven van de uitgekiende bouwdoos, oftewel: de planken monteren. Wanneer dat gebeurd is, hebben we opnieuw een doorgaand pad langs de noord-oost hoek van het park en onze ‘geheime’ tuin met welriekende Lelietjes-van-Dalen. We voorspellen: dit is zéker voor 1 april klaar.
Door: Ruud Vrielink & Bill Admiraal